Imam al-Ghazali lebet ihya’ Ulumiddin nyebat wontenipun dinten-dinten utami (al-Ayyam al-Fadhilah). bab kasebat saged dipunpanggihaken ing saben warsa, saben sasi, lan saben minggu.
Kekait siklus wulanan, Imam al-Ghazali mlebetaken sasi Sya’ban termasuk kategori bulan-bulan utami (al-Asyhur al-Fadhilah) ing iringaning Rajab, Dzulhijjah, dan Muharram.
Wonten bab ingkang istimewa lebeting sasi Sya’ban. Piyambakipun dados jembatan tumuju sasi ingkang paling agung. Punika lah amargi kenging punapa sasi Punika dipunwastani ‘sya’ban’.
Sya’ban ingkang asalipun saking tembung syi’ab saged dimaknai dados {margi, mlampah} setapak tumuju puncak. Artosipun, sasi sya’ban inggih punika sasi persiapan ingkang dipunwontenaken dening Allah kangge kawulanipun ing ndalem menapaki, mantepaken dhiri, dados sarana persiapan menyongsong sasi puncak inggih punika ‘Ramadhan’.
Jamaah jemuwah hadâkumullah
Lajeng, punapa ingkang kedah dipunsiyapaken? Sampun lazim kita ningali menawi Ramadhan dados fenomena taunan maringi efek ekonomi lan peralihan budaya ingkang signifikan.
Jelang sasi siyam, kita panggihi peken-peken saya rame, pusat-pusat perbelanjaan saya ugi saya rame, ngantos TV ugi nyiaraken tayangan dhateng masyarakat ingkang berubah saya religius.
Kangge ngadhepi punika sedaya, kita perlu persiapan. Nanging Punika persiapan fisik lan material. Amargi Ramadhan estu mbekta dampak material, ugi sasi sasampunipun, inggih punika dinten Riyadin utawi sasi syawal.
Ananging, persiapan ingkang kita maksud sapunika inggih punika persiapan kaliyan spiritual. Minongko ‘jalan tumuju puncak’, samestinipun Sya’ban dados momen umat Islam kangge merkiyat mental, nata batos, lan mbagusi lampahan kangge nyambut sasi siyam. Siyam saking nedha lan ngombe utawi siyam saking sikap kangge tansah midhereki ego pribadi.
BACA HALAMAN BERIKUTNYA..
